İnsan ancak hayalleriyle yaşar ve biraz yaşamaya başlayınca tüm hayallerini kaybeder...VOLTAIRE...

10 Şubat 2011 Perşembe

Yazılmaması Gereken Ne....

   Hayata 'tek başına gelip,hayattan tek başına giden'lerden olmayı hiç istemezdim.Herkesin bir yerinden çekiştirdiği fırtınaların tam ortasına düşmeyi ise hayal bile edemezdim.Ne duygularım kar ediyor,ne de yazdıklarım...İçimden geçenler hep bir yansıma,hep bir sızıntı diye düşündüm;değilmiş.SENİ YANIMDA GÖRMEYİ İSTEDİM.
   Kollarımın kimlere sarıldığına,ayaklarımın sensizlikle dolu numaralarıyla attığı adımlara,soluduğum havanın senin de soluduğun şey olduğuna kendimi bir türlü inandıramadım.Kaldırdığım kadehlerde,ısmarladığım mutsuzlukların tariflerinde hep seni buldum.Bir göze doğru baktığımda seni çizgilerle sınırlayan o kalem satırlarını göreceğim diye korkarak yaklaştım ve kör oldum.Nağmelerin  cıvıltılarındaki mutluluk çağrılarını işitmemek içinse sağır...Yapım eklerinden nefret ettim;'yalnız' gibi bir kelimeyle kendimi anlatırken -lık ekine ihtiyaç duymama sebep olmamalıydı;iki ismi yanyana getiren isimlerin gizemini çözmeye çok yaklaşmıştım ki kendi isminde başardığın o birleşmeyi,iki farklı isimde yapamadığını gördüm.SENİ YANIMDA GÖRMEYİ ÇOK İSTEDİM.
  Bir yaş daha büyümenin ikimize de faydası yok;kalbime de olmadığı gibi...Yönümü bulamadığım anlarda dizginlerimi kimin tuttuğunu nasıl görebilirim?Belki bir şiir,belki bir şarkı,belki de bir resim bırakabilirdin bana fakat hatıralar hiç mi hiç olmadı!Bir başka  sene için çentik eklediğim hayatımda anıların,saçın,kokun ve özlemin ne beni ne de seni tamamlayacak bunu biliyorsun.Benim yaşadığımı ne halkalarımdan ne de kabukların üstündeki ifadelerden anlarsın;benim yaşadığımı ancak aldığın nefesin süresi içinde anlayabilirsin;nerede,nasıl,ne zaman yaşadığım ise atan kalbinde gizlidir.SENİ YANIMDA GÖRMEYİ HEP İSTEDİM.
   Ne duyguların ne de hislerin tercümanı olur sevgilim;mütercim olmak için yola çıkan aşık,senin dilini çözmeye çalışırken kül olur kaybolur.Bir çöl fırtınasının,düşen bir çığın,esen bir tayfunun içinde kendimi kaybetmek istedim;kim bilir belki sana olan aşkımı duyabilmen için onlara ihtiyacım var.Arşınladığım yollar,yazdığım yazılar belki de kırdığım kalpler hep sana ulaşmak için,bunu bil yeter.Ve ihtimallerle beraber SENİ BU GECE YANIMDA GÖRMEYİ İSTEDİM.
   Unutma sevgilim;ne sarhoş gözleri aşkın şarabıyla tanışmamış gözler anlayabilir,ne de buğulanmış bu gözleri parıl parıl parlayan güneşli gözler...