Çoktandır girmediğim odama giriyorum.Eskilerde bıraktığım o rozet koleksiyonumu hatırladım ve yaşamayı yeniden öğretmek için onu arıyorum.Elim,bir yağmurlu gecede seni altında sakladığım şemsiyeye denk geldi,açıldı;sanırım artık seni uğursuz saymalıyım.68 plaklarından birisine rastlıyorum,ne çok severdin insan sesini duymayı,ne az bilirdin işitmeyi...Gülüyorum,seversin bu halimi.Eskiden kalan bir albüme denk geldim;kapağını açıyorum.İlk fotoğraflarımız siyah beyazmış,sanırım tozdan...'Sana ve sevgimize' yazmışsın kapağına demek daha önceden sevgiyle tanışmışız.Elimi fotoğrafların üstünde gezdiriyorum;ben 'renk körüyüm' senin parlaklığını ancak böyle anımsıyorum.Şaraplar bizim için içilmiş,besteler bizim için yazılıp,şarkılar bizim için söylenmiş,hepsini anlıyorum.Bak sen ve ben,tutkuyla birbirimize sarılmışız,sanki nereye kaçacaksak!Sonraki sayfalarda seni hissedemiyorum artık,galiba darmadağın olmuşsun,tozlar bile üstünü örtmeye yeltenmemişler.Yolculuklarda çekildiğin fotoğrafların da var burada,bak;bensiz.Bunları da çok seviyorum,seninle olan yolculuklarımı hatırlatıyor.Ama biliyorsun sevgilim,tohumlar yeşerirken su isterler;hani neredesin?Yolculuk demişken,'sen benim güvendiğim tek kaptansın' demiştim ya sana aşk sularında...Unuttun tabi;'gemileri batıran hep bir insandır,hiç bir zaman deniz olmamıştır'.Minik,beyaz bir kuzu çıktı kutunun altından,ilk görüşte sahiplenmiştim seni...Bunu bana aldığını hatırlamayacağım bile,'kocaman bir aşk çiftliğinde minicik bir kuzu hatırlanır mı?' Bana göre değildi bu hediyeler,itiraf edeyim senden gelen tek hediyeyi sevdim,seni...Üstü açık bir araba hayal ederdik hep,hani saçların dalgalanırken ben de Fransız artistler gibi giyinecektim,o arabanın minik bir benzeri bana bakıyor.Onu kullanacağımızdan emin miydik;biz düz yollarda yavaş giden sevdalara hep vurduk ya!Seninle altında uyuduğumuz o örtü bile çıktı biliyor musun;köşesine bir minik kuş işlemiştin...Kuşları ne çok severdin sen;kar yağdığında onların ne yaptığını düşünürdün hep.Peki,fırtınalarda bizim ne yaptığımızı hiç düşündün mü sevgili?Kremlerin,büyük boy cep aynan ilk defa saklanır gibi duruyorlar,burada...Saadetlerimizi,sevinçlerimizi sakladığımız bu odada bir seni saklamadım ben;hala uyuyorsun sevgilim,uyanma!
Kalbimin ırak başkentine geliyorum;tüm zafer şarkılarım miğferime işlenmiş,seni aklıma yakın yerlerde saklıyorum çünkü...Orada beni,sen karşılayacak mısın,onu da bilmiyorum.En azılı düşmanlar geldiğinde kaçacağını biliyorum,sığındığın yerlerin hepsini daha önce ben fethettim.Nereye gitsen benimle olacaksın,yabancı toprakların kraliçesi olurken o tacı hep benden isteyeceksin.Aşkta kazanmak yokturlara neden onca gönül akçesi yatırdık biliyor musun?Sen ve ben bizden önce asla kazanmayı bilmedik.Senden önce ve bizden sonra devirlerini tek ben yaşıyorum;sen tutkuların göçüne sebep olurken ben tarihi çoktan yazıyorum.Meydan muharebelerinde asla bulunmak istemiyorum,seni düelloya davet ediyorum;sen ve ben bir de kurşunlar..Sen tetiği çoktan çekmiş gibisin,gözlerin açık,hani kurşunlar yalnızca bir taneydi...
